Otto Normalverbraucher op het bevrijdingsfestival
Winterswijk – Spassky’s: 4-4
6 mei 2017
verslag: Putski
Mijn goede gewoonte ongetrouw bezocht ik op vrijdag 5 mei het bevrijdingsfestival in Groningen met vrouwlief en dochter en een vriendje van haar. Mijn ergste vrees werd bewaarheid. Lange rijen voor de loketten waar je muntjes kon (c.q. moest) kopen. Lange rijen voor de zaken waaraan je die muntjes vervolgens kon (c.q. wilde) besteden. Soms absurd hoge prijzen, voor 1 muntje van 2,50 had je de kleinste patat nog niet, daar wordt anderhalf voor gevraagd (NB service van het festival: de muntjes kunnen in twee halfjes worden gebroken.) Een grotere zak friet kostte twee, dus 5 euro, elf oud-Hollandse guldentjes. Extreme drukte, opgefokte jeugd, sommigen om 17.00 al behoorlijk aangeschoten. Een zompige tent met een trommelvliezenteisterend kabaal, verstaan kun je elkaar echt niet, al dan niet blijvende gehoorschade verzekerd.
Staan op een bevrijdingsfestival in een snikhete tent waarin je niets tegen elkaar kunt zeggen vanwege oorverdovend harde muziek. Om met Reve te spreken: Erger leed bestaat niet. Het is erger dan alles wat er is. Het is zo erg, dat men er niet over kan praten.
Toch kon het nog wel erger, ook tot mijn verbijstering. Om 18.45 staat er een optreden geprogrammeerd van Rapper Boef en juist naar hem willen mijn dochter (9) en haar vriendje (10) graag toe. En ik ben de beroerdste niet, dat doen we wachtend aan de zijkant van de tent, net erbuiten, want mijn oren piepen en we snakken alle vier naar frisse lucht. Het begint te motregenen en Rapper Boef laat zijn imago getrouw op zich wachten.
Op een bevrijdingsfestival in miezerige motregen staan te wachten op Rapper Boef, die om 18.45 zal spelen, maar er niet is. Om met Reve te spreken: dan kan men beter dood zijn.
Om 18.50 is hij er ook niet, en om 18.55 is het niet beter geworden. Ik besluit dat Rapper Boef ook nog nooit op mij gewacht heeft, dus ik ook niet langer op hem. We gaan weg. Gelukkig wordt er door niemand tegengestribbeld. Later horen we dat er, nadat zijne majesteit Boef eenmaal zijn opwachting had gemaakt, ook nog gevochten is in die smoorhete, benauwde tent. Het zou zelfs Reve moeite hebben gekost nog verdere superlatieven te verzinnen die enigszins recht aan de ellende daarvan zouden hebben gedaan.
Van het bevrijdingsfestival naar de match in Winterswijk. Aan het einde van WOII leidde ‘Operatie Plunder’ tot de bevrijding van Winterswijk. Deze operatie vond plaats op (origineel) Duits grondgebied en beoogde een oversteek door de geallieerden van de oude Rijn in de richting van Berlijn te forceren. Winterswijk werd in het voorbijgaan bevrijd; de Duitsers aldaar en passant geslagen. Onze heenreis verloopt traditiegetrouw via Duitsland, waar we enkele afslagen te vroeg van de Autobahn gaan, waarmee alle winst van deze route wel weer weg is. De wedstrijd verloopt voorspoedig, het wordt 4-4 maar het gevoel overheerst dat er meer in had kunnen zitten. En dat was misschien ook zo, als alle hele en halve muntjes de goede kant op waren getold. Eigenlijk deed een gelijkspel toch wel het meeste recht aan het verloop van de partijen.
Op volgorde van de borden wat snapshots:
bord 1 Roelof. Stelling Kroon – Funke na 44. Dc4. Alle zetten van zwart verliezen materiaal. 44…Le7 45 Txe7+ 1-0
bord 2: Putski. Stelling Mullink – Van Putten na 25…Df7. Na 26 Te1 zal het niet veel beter staan voor zwart. Echter, de pion op e4 is giftig. 26 Dxe4 faalt op d5, 26 Pxe4 ook op d5. Dat laatste zag wit over het hoofd. Er volgde 26 Pxe4? d5! 27 Lxf8 xe4 28 Dxd8 Txd8 29 Txd8 Kxf8 30 Te1 Df3 31 T1e2 en nu zou wit na 31…Dxb3 hebben opgegeven. Dat was mij onbekend en ik speelde te snel 31….e3?!
Wit antwoordde sterk 32 T8e3! en het werd nog nauwkeurig manoeuvreren om het punt binnen te halen, wat ten slotte lukte.
bord 3: Evert. Everts voorbereiding bestond uit het afpijnigen van zijn oude hersens waar hij vorig jaar toch die verrukkelijke ribeye had gegeten in Winterswijk.
Een waanzinnige ribeye
Over zijn partij meldt Evert: “Mijn partij was niet om aan te zien, fantasieloos gespeeld. Twee lichtpunten. Voor het eerst in mijn schaakloopbaan kon ik in een echte partij in bepaalde variant Df3 spelen. Op internet prachtige partijen mee gespeeld. Mijn tegenstander reageerde even later met het bizarre, maar misschien wel geniale Pd7-f8!?. Het enige andere positieve was dat ik bij de stand 3,5-3,5 voor het eerst sinds 30 zetten weer eens een actieve zet deed. Mijn tegenstander schrok daar zo van, dat hij remise aanbood. Die slotstelling was niet makkelijk, volgens Fritz had ik het prachtige Pe1 moeten spelen met gelijke stelling. Dat moet je nog even vinden, want dat paard geeft de dekking van f4 op!”
bord 4 Jan. Het geoefende oog ziet het gelijk: remise
De van Roelof geleende pen bleef eveneens liggen….Putski loste dat in stilte & minne op.
Dit biljet werd door Maurits en mij meegegrist, dat is intussen goed gebruik. Hadden we dat niet gedaan, dan was het waarschijnlijk door de sympathieke wedstrijdleider nabezorgd in het eetcafé waarheen hij ons de weg had gewezen, net als de tas van Janski.
bord 5 Dries. Stelling Koster – Krosenbrink na 15..a5. Een remise waarbij het evenwicht nooit verstoord is geweest. Wellicht was 16 f5 nog een kansje op voordeel geweest.
bord 6 Maurits. Stelling Harbers – Logtmeijer na 15…xe5. Hier een spannende partij met kansen over en weer. Zijn tegenstander vergat 16 Txd7, met voordeel.
Bord 7 Janski. Meer dan dat Janski er om 13.00 nog niet was (door parkeerproblemen begreep ik later) kan ik niet melden. Naar verluidt heeft er minstens een halfje in de tas gezeten, maar die liet hij liggen.
Naschrift: met enige vertraging heeft Janski zijn partij nagestuurd. Na aanvankelijk sterk te hebben verdedigd miste hij helaas de reactie 30…Dg5! op 29 Tf6?. Een kwaliteit ging verloren. (Klik op Boef.)
Ook Janski liet op zich wachten, twee keer zelfs.
Bord 8 Rolf. Stelling Van Lith – Yska na 15 Dxf7. Op het staartbord had Winterswijk de topscorer geposteerd, Van Lith (7.5 uit 8). Immers, er viel een New In Chess-jaarboek te winnen. Het werd een scherpe partij vanuit de opening. Helaas gaf Rolf schaak in de diagramstelling. 15…Lf5 of zelf 15…Lh3 waren beter en hadden ruime compensatie geboden voor de kwaliteit.
In het uiteindelijk gekozen etablissement, het Kronenhuis (beoordeling 9,3 aldus Evert) strijken we neer met één Kroon, onze topscoorder Roelof (6 uit 8). Samen met Peter (5.5 uit 8) de steunpilaar dit jaar van het team. Helaas blijken ze hier niet de extraordinaire ribeye te serveren, waarmee Evert ons al weken het water in de mond doet lopen, maar wel veel wat de afwezigheid daarvan ruimschoots goedmaakt.
De andere uitslagen laten weinig verrassingen zien. Almere 2 redt het ondanks een overwinning vandaag niet doordat De Toren 2 een puntje pakt in de derby tegen Zevenaar. Opvallend is voorts het bericht dat dat voor Philidor 2 in 2A net zo geldt: degradatie ondanks winst, dit doordat een Gronings team, de gedoodverfde kampioen, 4-4 speelt in plaats van de alom verwachte overwinning….L’histoire se répète, maar nu de verkeerde kant op.
De Spassky’s eindigen op 9 MP uit 9 wedstrijden, met 36 bordpunten, een gemiddelde van precies 4 per match. Zelf kom ik tot 4.5 uit 9 en voor 50% tekenen ook Evert, Maurits, Jan, Folke en Tom. 9 MP, normaal gesproken is het goed voor een positie onderaan het linkerrijtje, of bovenaan in het rechterrijtje. In ons geval wordt het het laatste. Het was in alle opzichten middelmaat afgelopen seizoen, door Rolf kernachtig verwoord: Otto Normalverbraucher.
