Door: Rolf en Henk, uw nimmer verzakend reportersduo.
Dit verslag is een coproductie. Was het aantal beschikbare spelers voor HSP Veendam-Spassky’s al erg klein, correspondenten waren er nog minder. Over blijven dan meestal The Usual Suspects (1995, Singer): Rolf en Henk – beiden na afloop niet in de ideale omstandigheden om deze handschoen op te pakken. Zij besloten om het aapje deze keer samen op de schouders te nemen.
The Usual Suspects is ook een bruggetje naar het debuut van Michael Riemens. “Keyser Söze is very real.” is een befaamde quote uit deze legendarische film. Terwijl Dries als we aankomen bij de Kern, speelzaal van HSP, nog eens héél goed kijkt, kan de begroeting door Rolf nu al worden bijgeschreven bij het Spasskys-erfgoed: “Je bent dus geen hoax Michael!”
Naar de wedstrijd. Voor het vervolg van het verslag kan desgewenst http://imdb.com geraadpleegd worden voor een toelichting.
HSP-Veendam is een gevaarlijke middenklasser die het elk team moeilijk kan maken. Altijd lastig die wedstrijd, nooit grote uitslagen. Deze keer betrof het wel een grote uitslag 1,5 -6,5, alhoewel het daar na 2,5 uur spelen nog niet naar uitzag. Verder viel er niet veel op af te dingen. De twee oud-Spassken Thale en Johan hielden het het langst vol tegen de twee neo-Spassken Menno en Joop.
In niet chronologische volgorde wat partijfragmenten.
1. Silence of the Lambs (Demme, 1991)
Dries speelt het liefst met wit, op bord 5 vanmiddag. Hij kreeg zowel de tegenstander als de engine stil.
Dries over zijn partij: Dit is best wel een beetje eng. Ik vond al dat ik rustig en gecontroleerd speelde en ik merkte dat ik alles zag wat ik wilde zien, niets gemist. Niet te snel pionnen snaaien, rustig uitmelken op je voordeel. Fritz wordt er wat stil van… 1 x van + 2 naar + 1 (23. Ld6 kan beter), maar het gaat van + 1 naar + 2, +3 en +4 en dan 10.
Stelling na 16.0-0. Wit staat hier uitstekend en in het vervolg liet Dries niet meer los. De e-pion viel uiteindelijk en later nog meer pionnen. 1 – 0.
2. Djangoo Unchained (Tarantino, 2012)
Putski, tweede bord, vindt met zwart spelen geen probleem en er werd vanmiddag ook niet op een officier meer of minder gekeken. Echter eind goed, al goed.
Putski won in de stijl van de oude meesters, door eerst een kwaliteit te offeren en daarna een winnend stukoffer te brengen, dat geweigerd werd, maar toen was het ook snel afgelopen.
Bijzonder moment is zet 24 van wit, wit overwoog 24. gxh4 niet serieus en zwart deed dat ook niet: dat moet toch misgaan zou je zeggen. Maar bij de Chinees was het nog een hele kluif om dat helder te krijgen. Inderdaad is de variant 24…Pf3+ 25 Kh1 Dxh4 zoals we vonden winnend: zwart staat +7. In de partij volgde 24 Tf1 Lb5 25 Pg2 Le2 0-1.
Vooraf nog een boekentip van de tegenstander van Henk:
Na de partij nog een boekentip van Henk zelf:
3. Karakter (Van Diem, 1997)
Menno op bord zeven kreeg wederom loon naar werken.
Menno: Mijn partij tegen Thale Hadderingh. Hoewel de partij 61 zetten telde, was het na zet 14 niet meer heel spannend. Zie diagram. Nodig was 14…Lb4+, waarna (1) 15. c3 Pxc3 16. Dxd8+ Kxd8 17. bxc3 Lxc3+ 18. Ke2 Lxa1 19. Txa1 een eindspel oplevert waarin zwart relatief eenvoudig remise heeft.
In de partij kwam 14…Pf4? en ik kon mijn problemen oplossen en eenvoudig een pion winnen. Dat was voldoende voor de winst.
4. A Groundhog Day (Ramis, 1993)
Maurits zag vandaag zijn abonnement op Bernard Bontjer weer verlengd op het 6e bord.
Maurits: Als we tegen HSP/Veendam spelen moet ik bijna altijd tegen Bernard Bontjer. Het is een weinig ondernemende speler, dus ik besloot het rustig aan te doen, nog wat onzeker door mijn nederlaag van de vorige keer. Hij legde mijn initiatief op de koningsvleugel geen strobreed in de weg, zodat ik gemakkelijk won. Onze grote overwinning en het getoonde spel geven mij een groot vertrouwen in een mooi resultaat dit jaar voor de Spassky’s.
Wit speelde hier 21. Pc3?? Na 21…Df4! zat wit flink in de problemen die hij helaas (voor HSP Veendam) achter het bord niet meer wist op te lossen.
5. First Blood (Kotcheff, 1982)
Het langverwachte debuut van onze nieuwste Spassk Michael Riemens, op het topbord tegen de sterkste HSP-speler Peter Riksten.
Michael speelde bij zijn debuut voor de Spassky’s een boeiende partij waarin hij met een stukoffer zwart stevig onder druk zette. Zwart verdedigde taai in een complexe partij. Uiteindelijk kwam het stuk weer retour en kon na de 41e zet van zwart de vredespijp aangestoken worden. De slotstelling is uiteraard niet representatief voor de gehele partij. Er is het nodige materiaal gesneuveld, dat is duidelijk.
6. Parasite (Joon Ho, 2019)
Rolf op acht. In één klap was een lange middag schaken weg….
Rolf. Zie diagram. Ik kwam erg goed te staan in het middenspel. Een sterk paard tegen een slechte loper en mooie controle over de zwarte velden. Na 21.Tfe1 keek ik naar 21…Db2x maar dat vertrouwde ik niet omdat ik dacht dat ik de pion op b7 ging verliezen, hetgeen niet zo is. Ook 21… Pb4 of 21…Pd4 zijn erg goed voor zwart. Na 21;Te5 en het vervolg zag ik niet meer goed hoe het verder moest. Ik verloor een pion, kwam in tijdnood en wist nog af te wikkelen naar een toreneindspel met een pion minder. Dat was theoretisch gezien remise. En toen gaf ik een volle toren weg.
7. The Shawshank Redemption (Darabont, 1994)
Joop leek tot deze zaterdag gevangen te zitten in een eeuwige reeks remises. Op bord drie maakte hij daar vanmiddag eindelijk korte metten mee.
Joop: De zwartspeler Johan Scharft trok zoals wel eens vaker een betonnen muur op. Niet te slopen. Een lange manoevreerpartij kwam hierdoor op het bord. Na een afwikkeling waarbij Johan op het einde de controle verloor, kon ik doordrukken voor het volle punt. Hij bood na zijn 43e zet Thh8? remise en een drankje aan. Hoewel ik zo’n aanbod altijd serieus overweeg, vond ik zijn laatste zet niet de beste en besloot door te spelen. Na 44.Dd7
44…The8? kreeg ik voordeel met 45.f4 wat het zwarte pionnenblok aantast. Na 45…gxf4 46.gxf4 speelde hij 46…a3? wat een pion verspeelt. Sterker is 46…exf4 maar wit blijft iets beter staan. Na 47.bxa3 Kf8? 48.fxe5 was het uit. Wit wint enkele zetten later door een matdreiging de loper, terwijl de zwarte torens niet samenwerken.
8. The Postman (Costner, 1997)
Van Jan Postma is bekend dat hij het liefst met zwart speelt en dat zijn notatiebiljet vaak achterblijft op speeltafel of in plantenbak. Deze keer echter op maandag een tekstbestandje per elektronische post!
Jan: Van deze bezienswaardige partij kwam op de valreep nog een momentopname. Jan stond met zwart lange tijd onder druk maar had alles onder controle. Gaandeweg in de namiddag nam hij het initiatief over en boekte een soevereine overwinning. Mat:
En verder nog:
Boris stond ditmaal moederziel alleen geparkeerd in de vensterbank boven de verwarming. Met de komende energiecrisis voor de deur gaat straks de verwarming op nul. En een foto van Boris met bontmuts en de wodka onder handbereik.
De Spassken staan bekend om hun uitstekende oriëntatievermogen en kennis van de verkeersregels. Onder leiding van reisgids Joop werd in de verkeerde richting de Chinees genavigeerd. Hier gaat het in Coronapas over het fietspad. Verdwaald (alweer….) op weg naar de Chinees. Ditmaal in de roemruchte De Houtmanstraat. Voor meer informatie zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Cornelis_de_Houtman
