…..maar ons ook weer niet laten overklassen. Op de dag dat FC Groningen bepaald niet aan zijn doelsaldo werkte, deden wij het beter, en scoorden toch nog 2.5 bordpunt tegen een van de sterkste tegenstanders in onze klasse.
Op volgorde van bord, extra partijfragmenten volgen zo gauw ze beschikbaar zijn.
Bord 1 Michael tegen Ivo Maris. Gevalletje ‘hij liever dan ik’. Michael kwam slecht uit de opening en moest een stuk offeren voor spel. Het was net niet voldoende.
Maris – Riemens, stelling na 34 Ta6. Zwart had kunnen blijven vechten met 34…c5, maar speelde 34…Tc3?
Bord 2 Joop tegen Tjapko Struik. Onze altijd degelijke drager van de KNSB-speld miste één grootmeesterlijke kans:
Houtman – Struik, stelling na 12….Dc7
Vrijwel winnend is 13 Pf5. Zulke offers staan in alle boekjes over het Siciliaans en Michael schudt ze doorgaans achteloos uit zijn linkermouw. Maar iedere stelling is net even weer anders en hier is er zeker een forse portie moed voor nodig. Joop ging verder met 13 f4. Ook niet slecht, hij behield voordeel dat hij omzette in een goed getimed remiseaanbod aan zijn sterke tegenstander, die dat aannam.
Bord 3 Roelof tegen Pieter Tromp. Wit offerde een stuk voor veel praktische kansen. Roelof raakte verdwaald in een duizelingwekkend variantencomplex en greep mis:
Tromp – Kroon, stelling na 17 Pf4.
Hier is 17….Tc8 nodig, na 17 …Pd2 neemt wit het heft in handen; 18 Tfe1 Pde4 19 Lb4! en even later was zwart gedwongen het stuk terug te geven op f3.
Roelof wilde bijna al opgeven toen hij een laatste strohalm zag:
Stelling na 50 Ke2?
50..Td4 was echter niet de goede uitvoering, dat was Te5, maar tijd had Roelof nauwelijks meer. Gelukkig greep Tromp alsnog mis: 51 b5+ Kxb5 52 Txh5+ Ka6 53 Kf3? Txe4! en remise gegeven.
Bord 4 Menno tegen Elmar Hommes. Na afloop gaf Menno aan veel te veel spoken te hebben gezien, remise was lange tijd binnen handbereik.
Van ’t Veld – Hommes, stelling na 23…Td7
Niets aan de hand. Maar op dit moment begint Menno op dwaalsporen te raken. 24 Ta3?! Pe7 25 Td1 c6 26 d6 en die pion werd erg zwak. Het toreneindspel dat uiteindelijk ontstond werd door zwart sterk uitgespeeld.
bord 5 schrijver dezes, Putski tegen Gertjan Haan. Leek zomaar een partij uit één stuk, maar de eerlijkheid gebiedt mij op te merken dat ik van te voren niet kon inschatten of het offeren van een pion op g4 voldoende compensatie zou bieden. Dat was wel zo, zeker nadat mijn tegenstander met Pd1 achteruit schaakte in plaats vooruit met Pb5.
Haan – Van Putten. Stelling na 19…b4. 20 Pb5 had wit in de wedstrijd gehouden. Na 20 Pd1 volgde sterk 20…De7 en wits koning kwam in grote problemen.
Het slotmat (matslot) was mooi:
Stelling na 28. Pd1. Zwart zet mat in drie.
Bord 6 links van mij Evert tegen Maarten Dijkstra. Niet geschikt voor publicatie via welke media dan ook, volgens de directeur van OOG, want waar Evert al 100 keer in zijn leven Lh6 speelde, blokkeerde hij nu opeens eigenhandig deze optie met de zwakke pionzet g5. De zeventien bananen die op de keukentafel waren blijven liggen kon Annemiek nog nabrengen, deze ongelukkige pionzet ongedaan maken zat er helaas niet in…al zag ik zelfs op het gezicht van Everts vriendin een diepe frons en zullen haar handen hebben gejeukt.
Bord 7 Maurits tegen Geon Knol. Maurits offerde in de opening veel pionnen voor actief spel, dat zie ik graag. Het was nog correct ook. Even later kon hij een stuk winnen:
Knol – Logtmeijer, stelling na 27. 0-0-0?
Beide spelers misten 27…Pxc4 28 Dd4+ Pe5! Of wit zag niets beters dan 27 0-0-0. Het gelijkstaande toreneindspel dat even later ontstond liet Maurits helaas helemaal uit handen glippen.
Overigens, Geon hoorde pas op het laatst dat hij moest invallen begreep ik en kwam met zijn beide dochtertjes naar het Denksportcentrum. Beide schaken al en zijn door Roelof intussen onder zijn hoede genomen.
In de speelzaal wilde Geon ze niet zien, toch wist een van de kleine Knolletjes papa op een creatieve manier in de gaten te houden! Op een gegeven moment zag ik zelfs twee gezichtjes door het ruitje, maar van die kant kon ik helaas geen foto nemen.
Bord 8 Janski tegen jeugdspeler Jaël Wierenga. Een keurige remise opnieuw; al mompelde Janski na afloop wel iets over één enorme uitglijder die zijn tegenstander gelukkig ook niet had waargenomen.
We spelen voor klassebehoud en de vraag is na zes ronden: Zijn we al veilig? Menno is scheikundige van beroep en vond in zijn huislabaratorium met wat proefjes uit dat dat nog niet helemaal het geval is. Apeldoorn – Emanuel Lasker in de volgende ronde wordt belangrijk. Bordpunten worden dat waarschijnlijk ook.
Maar ik heb ook iets ontdekt! Alle thuiswedstrijden verloren wij tot dusverre dit seizoen, alle uitwedstrijden wisten wij in winst om te zetten. Tegen LOS spelen we weliswaar in Groningen, maar het is wel uit. Kat in het bakkie dus.
