Terug in het strijdperk
Iedere schaker zou het boek van Paul van der Sterren moeten lezen “Terug in het strijdperk”. Paul van der Sterren was een aantal jaren geleden klaar met het schaken en besloot een tijdlang het spirituele pad te volgen. Nadat die reis er op zat keerde hij toch weer terug achter het bord. En met een heel andere kijk op zichzelf, de medemens en ook op het schaakspel. Zo zal het meer schakers vergaan die even een stapje terug doen en met een frisse blik hun oude professie weer oppakken. Een van die schakers zat vandaag op het 8e bord. Hij was een paar wedstrijden uitgestapt en liet ook nu weten graag zijn plaats af te staan. Hij vindt het allemaal niet zo belangrijk meer of hij daar nu zit te spelen of naar het spel van zijn teamgenoten kijkt. Hij had die ochtend zijn Zen momentje al gepakt en thuis de douche schoongemaakt. De schoonheid zit soms in kleine dingen en niet altijd in een vierkant bord met 64 vakjes. Met die instelling nam hij plaats. Hij had ook aan een hoger bord zijn waarde kunnen bewijzen maar ach wat doet het ertoe. Hij drukte op bewonderenswaardige wijze het volle punt. “Back on top”.
De Spassky’s begonnen de wedstrijd met een 1 – 0 voorsprong omdat de tegenstander van Roelof aan bord 2 vergeten was dat ronde 3 op het programma stond. Spijtig om een punt zonder strijd en wedstrijdbeleving bij te kunnen schrijven. Maar wel nuttig dat punt .
Toen uw verslagever binnenkwam was Putski ook al klaar en had geremiseerd met Erwin Heijnen. Hoe die partij is verlopen, geen idee. Dit is de slotstelling na 19. ; De7. Dit na een aantal zetherhalingen.
Evert was eveneens klaar. Weinig geinspireerd was ook hij al snel remise overeengekomen met Johan Scharft, ex Spassk. Van Scharft winnen is ook niet makkelijk en remise is ook goed.
Ondertussen stond Maurits straal verloren. Zijn tegenstander had een kwaliteit geofferd, daar niet direct dreigingen voor maar hij kon rustig alle stukken op de goede velden zetten en Maurits langzaam maar zeker uittellen. Maurits had geen enkele kans op tegenspel. Een vervelende nul maar sterk gespeeld door de HSP/Veendammer.
De stand op 2 -2.
Janski stond niet zo goed en menigeen vreesde voor een nederlaag. Tegenstander Hoogeveen had meer ruimte en het loperpaar en dreigde ook nog binnen te vallen op de niet solide ogende damevleugel en minimaal een pion en daarmee de partij te winnen. Zover kwam het niet. Janski speelde steeds de beste zetten en wist alle gevaar te bezweren en af te wikkelen naar een ongelijk lopereindspel en dat was echt remise. Knap werk. Het voelde als een overwinning. Stand op 2,5 – 2,5.
Nog 3 partijen te gaan en dat zou nog heel lang duren. De stand op de resterende borden voordelig maar nog niks beslist.
Dries op bord 8 had de hele partij het initiatief in handen tegen Thale Hadderingh, ook een ex Spassk. Wat is dat toch met die exen? Per zet nam het voordeel toe. Het is net als het sparen van Airmiles. Op het juiste moment verzilveren voor een take-off voordat de punten zijn verlopen. Dries wikkelde af naar een ingewikkeld eindspel van 4 torens 2 lopers en met een pion meer. Dat werd bekwaam uitgespeeld alhoewel het winstplan wat kleine hobbels vertoonde. Stand 3,5 – 2,5 en de thuisclub op voorsprong. Ik neem aan dat Dries de volgende wedstrijd in hetzelfde tenue gaat optreden. Een shirt met allemaal schaakstukken erop werkt kennelijk als doping, in dit geval volkomen legaal.
Hier nog een interessant moment. Dries speelde hier 14.Pc3. Toen Joop deze stelling in het restaurant zag kwam hij direct met 14. d6! en zwart staat verloren.
Joop op bord 1 stond erg goed. Wat oogt dat spel van hem altijd super solide. Een eindspel op het bord met veel pionnen wederzijds, het loperpaar voor Joop tegen loper en paard. Helaas was de dynamiek uit de stelling door de vaste pionstructuur. Lopers hebben meer ruimte nodig maar dat leek niet realiseerbaar. Ik appte nog naar de buitenwereld dat ze rustig aardappels konden gaan schillen want ik zag geen winstplan en het leek mij nog lang te gaan duren. Tegen 18.00 werd dan ook tot remise besloten. Stand 4 – 3. Hier de slotstelling na 45. ; Ld8.
De partij van Peter tegen Cliteur moest de beslissing brengen. Het was een echte kraker in de eindfase met dreigingen over en weer waarbij Peter de touwtjes in handen leek te hebben. Maar dat bleek optisch bedrog. Op het einde van de partij tijdnood en kansen voor beiden. Peter offerde een stuk. Voor wat eigenlijk? Direct daarna werd er nog een kwaliteitsoffer tegenaan gegooid. Peter totaal een toren achter. Houd hij eeuwig schaak? Ja inderdaad, remise en de matchpunten voor de Spassky’s.
Een belangrijk moment. Peter wikkelt hier af naar eeuwig schaak via 59. ;Tg2x. 60.Kf1x Tf2x 61. Kf2x Dc2. 62. Ke1 Dc1.
verslag: Rolf