Dag van desorïentatie en dovemansoren
Sneek – Spassky’s: 5 -3
Verslag: Putski
Op de zaterdag dat Sven Kramer zou beginnen aan het uitpoetsen van iedere herinnering aan de foute baanwissel van vier jaar geleden, speelden wij voor de vierde keer in zeven jaar KNSB in de derde klasse A tegen Schaakclub Sneek. Drie keer troffen we elkaar niet. Gedurende één seizoen maakte Sneek een uitstapje naar de 2e klasse en tijdens twee seizoenen ontliepen wij hen door ons verblijf in de derde klasse B, in de dagen dat onze uitwedstrijden ons over de Duitse Autobahn voerden, naar Doetinchem, Almelo en zelfs een keer Winterswijk.
Het verband tussen Sven en de Spassky’s? Beiden zijn lid van de KNSB. Ook binnen de Spassky’s-gelederen is er een speler bezig met een baanwissel. Wie mag ik niet onthullen, het is nog strikt geheim. Slechts een of twee mensen op zijn huidige werk weten ervan. En uiteraard wij, zijn trouwe Spasskyvrienden, die hem met daad en raad bijstaan, want een foutje is zo gemaakt.
Of Sven na dit olympisch toernooi met de dubbel naar Friesland terug zal keren, is op moment van schrijven nog niet bekend. De man uit Heerenveen is al op de helft van deze missie, na goud op de 5 Km. Wel weten wij intussen dat de Spassky’s constant blijven presteren tegen Sneek, voor de vierde keer in successie gingen de punten naar de Waterpoortlieden. Het was voor Friezen, met name die uit Heerenveen, sowieso een goed weekend tegen Groningers. Ook in de Euroborg was het zondagmiddag geen feest kan uw reporter als ooggetuige melden.
Desoriëntatie was op deze middag wel het thema. Of zoals de correspondent van de tegenpartij meldt: “Nadat alle gedesoriënteerde Groningers zich verzameld hadden in het Convenant konden we los.” Bijgehouden had niemand van ons dit, maar 5 Km hebben we opgeteld zeker omgereden.
Dit ondanks de tip die de teamleider van Sneek zo vriendelijk had doorgemaild: vul niet ‘Oudedijk’ in in uw navigatiesysteem maar ‘Worp Tjaardastraat’. Tegen dovemansoren gesproken; deze tip werd collectief genegeerd. We zagen de postmobiel de Oudedijk van beide kanten inrijden en even later in zijn achteruit weer uitkomen, enkele betonpaaltjes op een haar na missend. Ook de Kosterexpress toerde op dat moment dolend rond, met aan het stuur een non-stop bellende Dries: Waar moet ik heen? Het achteloos terzijde schuiven van een mail met goedbedoelde raad, het tekent iedere rechtgeaarde Spassk. Het zou eerder vreemd zijn als dat eens níet en masse gedaan zou zijn.
Positief onderscheidde zich hierin alleen Janski, zelf ook in Friesland woonachtig. Hij vond het nieuwe speellokaal zonder enig probleem. Maar aan de algehele desoriëntatie die op de laagste vier borden schaaktechnisch werd tentoongespreid, kon hij zich niet onttrekken. Op de borden 5 tot en met 8 was er sprake van een onvervalste clean sweep: 4-0 voor de Friezen. Dat de einduitslag nog een draaglijk aanzien kreeg, lag deze keer geheel aan de hogere borden. Die scoorden zo goed dat het zelfs op een kleinst mogelijke nederlaag was uitgedraaid als Dries op vier, met een toren meer, het punt had laten noteren. Helaas, desoriëntatie en driesoriëntatie schelen maar twee letters, niet alleen achter het stuur. De concentratie was weg en Dries gaf het uit wanhoop door de Sneker geofferde kleinood gedachteloos terug.
De scribent van Sneek vond hun overwinning volstrekt volgens de natuurlijke loop der dingen en misschien heeft de goede man daarin ook wel gelijk. Dries kreeg dan een halfje te weinig, maar verder viel er weinig af te dingen op deze wedstrijd. Roelof kreeg aan de andere kant van de streep wellicht een halfje te veel.
Toch was het Peters partij die het verschil maakte tussen verlies en gelijkspel, want op één moment leek hij gewoon te winnen:
Stavast-Bodewes, diagram na 26…Dh5
Zowel Tc1 als Le5 hangt, wat te doen? Wit vond de oplossing: 27. Da6 en de rollen zijn omgedraaid.
Overbodig te vermelden dat na afloop de zoektocht naar eetcafé De Lachende Koe ook weer één met veel vragen en omwegen was. Rolf schroomde niet zelfs de sterke arm der wet hierbij in te schakelen. Gelukkig had hij geen boetes meer openstaan. Spassken horen wel, maar luisteren niet, dat moet de constatering zijn. Hilarisch was het moment dat we het etablissement eindelijk vonden, maar drie andere Spassken aan de overkant van het water zagen lopen. 5-3, ook hier. Jan wilde nog fierljeppend naar de overkant komen maar vond geen stok. Tijdens een gevarieerd maal werden de meeste partijen nog eens doorgenomen, maar 5-3 hield toch wel stand als een terechte uitslag.
Wat partijfragmenten tot slot:
Lootsma – Koster, diagram na 31. Dxe5+
Dries liet hier 31…Le6 los en was na f3 de toren voorsprong weer kwijt (Dxg7+). Hij herpakte zich, kreeg zelfs weer een gewonnen eindspel, maar Dries is geen eindspelman. Remise.
Kroon – Fluit, Diagram na 54. Df5
Fluit maakte van het zwakste stuk van het bord het sterkste met 54…Tg4 55 Dxe6 Txg3+ 56 xh3 1-0
Logtmeijer – Holl, diagram na 14…Lxc5
Maurits kwam met een gezonde pion voorsprong uit de opening, maar overzag dat na 15. 0-0-0, niet 15 …h4 16. Le1 Le3+ 17. Ld2 de volgorde is die zwart zal kiezen, maar 15…Le3+ 16. Kb1 h4, en alle jeu is van de witte stelling af. Een alternatief was 15. Lf2 geweest.
Partij van de dag is misschien deze keer die van mijzelf. Volgens de engine vond ik de enige winnende zettenreeks op zet 27 tegen Schram en die lag niet aan de oppervlakte:
Schram – Putski, diagram na 26. Da3
26…g5! 27 Lxg5 f4 28 Kg2 (De computerverdediging is 28 g4 Pxg4 29 Da7 Df5 30 Lxe4 Txe4 31 Txe4 Dxg5 32 De7 Pf6+ 33 Kh2 Dh4 34 Tg1+ Lg6, maar ook dat zou zwart moeten kunnen winnen. De eerste twee zetten van deze zevenzettenlange variant had ik gezien.) 28…xg3 29 xg3 Df5 30 Lf4 Lf3+ 31 Kh2 Dh5 32 Ta2 Pg4+ 0-1
