Staunton Groningen 1 – Spassky’s, 3½ – 4½, 23 november 2024
Met uitzondering van het takkenweer kon de zaterdag niet mooier en spannender. Ongeveer een week voor de match meldde Staunton dat het Denksportcentrum (DSC) de arena zou worden voor de wedstrijd, en of ze ons materiaal konden gebruiken, scheelt een hoop gesjouw. Geen probleem natuurlijk, en dus was ik op tijd aanwezig om te helpen een perfecte mat neer te leggen zodat de vedettes bij hun fluwelen spel niet gehinderd zouden worden door inadequaat materiaal. Daarnaast, het DSC is een mooie locatie en een sfeervol Amsterdamse School gebouw. En op de speeldag was het er bomvol met schaakteams, een echte cupsfeer hing in de lucht.
Ik was non-playing captain, en met clubgenoot Statler levert dat een genoeglijke middag op. De Muppets hangen wat rond, praten wat, broodje kroket en een Westmalle Dubbel voor mij en een cassis voor Statler, en hebben bewondering voor en verbazen ons over de verrichtingen van het team.
Een korte blik op enkele partijen, en daarna focus op de cliffhanger van de middag.
Bij Michael ging in of kort na de opening iets mis. Gevolg was het inleveren van een kwaliteit en een middenspel van 2T+L tegen T+2L. Dan denk je bij Michael toch “heeft hij nog wat?”. Het werd helaas een nul. Na de partij vroeg Michael mij: “Zet mij tegen ENO maar op acht”. Nou is dat wel te droes voor deze klasbak. ENO mag erop gaan broeden of ik dat ga doen. We verklappen niets.
Ook bij Menno ontspoorde het, al in de opening. Zuchtend, krakend en steunend probeerde hij er nog wat van te maken in een T+L tegen T+L middenspel waarin John Riksten alle troeven had. Is er ergens nog een paadje naar iets dat op een remisehaven lijkt? Menno wist het, de Muppets wisten het, dat pad is er nooit geweest. Riksten schoof het beheerst naar winst. Dat was geen fijne middag voor Menno, even van herstellen.
Dan wat remises.
Roelof bereikte een solide remise tegen de jeugdige speler Ambrona Navarro. De partij is nooit echt uit evenwicht geweest en met T+pi tegen T+pi werd het remise.
Ook Putski noteerde een half punt. Hij zat op 8, omdat hij bij Staunton ook interne competitie speelt. Een tactische ingreep dus. Bij partijen van Putski is altijd iets ‘aan de hand’. Ook dit was een scherpe en lastige pot. Het commentaar van Putski na de analyse: “Normaal speel ik ……, maar hoewel Edwin mij niet op 8 verwacht zal hebben, hij weet precies wat ik doe ………. Het was een moeilijke partij. De verleiding was …….., maar dat verliest onmiddellijk na ……. Ook ……….. is minder goed. Ik ben ontevreden over ………. In de slotstelling is het volgens de engine nog ongeveer gelijk, maar ik heb liever wit. ………. Op dat moment leek dat probleemloos te kunnen. Een uur later dachten we daar collectief anders over en twee uur later bleek het weer helemaal in orde, deze remise.” Duidelijk toch?
En dan Joop tegen jeugdspeler Ghilon Etienne. Wit stond het hele partij wat beter met sterk spel. Joop verdedigde taai en na wits 34. e7 staat het, interessant, zo:
Hier vindt Joop het fraaie 34. ….. Td5! (Td3! is de andere sterke zet) en nu wil Lb3 niet vanwege d1D+. Na 35. Kf2 Kf7 kon Joop e7 onschadelijk maken. Afwikkeling, en remise, volgde.
Ja, en dan staat het 1½ – 3½ met nog drie borden te gaan. Oei! De bookmakers geven de Spassky’s geen kans op winst, al verschillen zij van mening. Statler: “We gaan eraf”. Waldorf: “4 – 4 is de max”. En dan ontvouwt zich de ontknoping van een bloedspannende middag. Met mijn tweede Westmalle dubbel in de hand, Statler nog een cassis, toestromend publiek van alle kanten, gebeurt het volgende:
Robert staat vrijwel de hele partij uitstekend tegen Hans Polee. Robert, onze digitale trainer, ongelooflijk wat die man aan online analysemateriaal over ons uitstort, heeft dit evaluatieprofiel van de partij gestuurd. Dat zegt genoeg.
Sterk is een pionoffer op zet 18:
Hierna gaat Robert krachtig verder en ontstaat een viertoreneindspel met twee pluspionnen. Het punt zat er lang aan te komen en belangrijk dat Robert won. Klasse!
Erik wint na weer zo’n partij waarbij hij eindeloos geduld en rust lijkt hebben. Valens komt in een stelling met een vervelende dubbelpion (f7 en f6) en Eriks paard verschijnt op f5 met allerlei gemene plannen. Maar van binnen is Erik niet zo rustig. Zijn commentaar: “……….Twijfel, onzekerheid, pessimisme, de lezer herkent dit wellicht. Na 40…h5 zag ik ineens allerlei matnetten tegen mijn koning maar de computer lacht om deze hersenschimmen. Wat ik doe wint uiteindelijk ook (paard naar f6 brengen en mat op h7) maar suf alles pakken had ook gekund. Een zwart mat was in geen velden of wegen te bekennen, behalve in mijn hoofd.” Maakt niet uit Erik, op het hoofd is niet op het bord. De Muppets en andere stuurlui aan wal vonden het een indrukwekkende partij.
3½ – 3½ en Maurits nog aan het bord tegen Alexander van Pelt. De Cliffhanger. Ik moet zeggen dat de Muppets er flink naast zaten. “Wat doet Maurits nou!”, “Waarom doet ie nou axb5?”. Maar Maurits zag het vaak goed en stond na 25 zetten gewonnen. Helaas, drie zetten later staat het gelijk en daarna komt Maurits in een nagelbijtende stelling terecht na 40. ….. Pe5:
Deze stelling met een 3½ – 3½ stand is toch niet goed voor het tere gestel. Inmiddels waren van alle kanten kijkers toegestroomd, ook Sylvester Stallone was in de zaal en zei “He did nothing wrong”. De spanning was om te snijden. Statler, optimist en tactisch sterk zegt tegen me: “Tg3, niets aan de hand.” En er is inderdaad niets aan de hand. Maurits speelt ijzersterk verder en na twee missers van van Pelt is het ineens uit. Applaus, felicitaties, ongeloof.
Maurits: “Net toen ik kon oogsten, zag ik weer eens spoken en leverde mijn voordeel in. Maar de stelling bleef heel moeilijk, met dreigingen tegen beide koningen, en in de tweede tijdnoodfase bezweek hij. Een heerlijke partij!” 3½ – 4½, wat een match!!
En op naar de Italiaan, La Mensa aan de Oosterweg. Daar hebben de matadoren, Statler en Waldorf nog gezellig nagetafeld. De pizza van Statler was deze keer helemaal oké, Erik had zijn spaghetti Bolognese, en op tafel stonden een paar flessen rode wijn. Statler was tikkiemaster, en Waldorf haalde zijn trein, peddelend op zijn OV-fiets.
Waldorf