Catch-22

Assen 1 – Spassky’s:  5½ – 2½, 23 maart 2024

De beroemde oorlogsroman van Joseph Heller met deze titel gaat over Yossarian, een bommenrichter bij de Amerikaanse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn taak is het uitvoeren van gevechtsmissies boven Italië, een slopende en gevaarlijke bezigheid. De enige manier om hieraan te ontsnappen, was door zich te beroepen op krankzinnigheid. Door dit te doen, bewees je echter niet krankzinnig te zijn, maar juist heel verstandig. Ontsnappen aan je lot was dus niet mogelijk.

Ook in zijn privéleven ontkwam Yossarian niet aan zijn lot. De Italiaanse schone die hij ten huwelijk vroeg, weigerde zijn aanzoek: “Ik heb zoveel minnaars gehad dat geen enkele man die bij zijn verstand is, met mij wil trouwen. Dat jij dat wel wilt betekent dus dat je gek bent, en ik kan natuurlijk niet trouwen met een gek”.

“Maar wat heeft dit nu met de Spassky’s te maken?”, hoor ik u al denken. Welnu, het volgende: ten eerste viel Yossarian op bij zijn collega’s door de vele s’en in zijn naam. En welke wereldkampioen schaken heeft de meeste s’en in zijn naam? Precies.
En verder zitten de Spassky’s dit seizoen ook in een catch-22 situatie, maar dan een hele goede!
We willen namelijk heel graag in de tweede klasse spelen, maar het leven daar  valt ons zwaar. Gelukkig is er voor de Spassky’s wél een oplossing: degraderen! Door te degraderen komen we terecht in een klasse met zeer goede promotiekansen, waardoor we een jaartje later alsnog in de tweede klasse spelen. Dat is natuurlijk net zo goed als spelen in de tweede klasse, zo niet beter, want door niet in de tweede klasse te spelen kunnen we er immers ook niet uit degraderen!

Gewapend met deze kennis togen we naar Assen. In het vervolg van dit verslag laat ik zien dat we gemakkelijk met grote cijfers hadden kunnen winnen van de koploper, maar dat we dat niet deden vanwege bovenstaande redenen. Tijd om te laten zien hoe ons dat gelukt is.

Maris – Van Putten, stelling na 28.De5+
Henk laat hier zijn gezonde verstand spreken door 28…Kh6 te spelen. Het resultaat van de partij was immers al duidelijk. Een goed begin!

 

 

 

 

 

Hoeksema – Taal, stelling na 21.Pxd4

Erik staat een pion achter, maar heeft het initiatief. De computer beschouwt de stelling als volkomen gelijk, maar in de praktijk is het erg lastig verdedigen voor zwart. De witte stelling speelt namelijk zichzelf, en hoe kun je een partij verliezen als die zichzelf speelt? Problemen voor Erik dus.

Al negen zetten later moesten we het punt incasseren. Gelukkig liep de rest van de partijen naar wens.

 

Koster – Knol, stelling na 27. … Tb5.

Dries heeft zijn tegenstander geheel overspeeld, maar wist hier handig het verkeerde stuk af te ruilen met 28. Pe7+. Hierna kon hij er niet meer doorheen komen. Bij de analyse achteraf kreeg hij van zijn sympathieke tegenstander veel complimenten over zijn goede spel.

 

 

 

Haan – Van ’t Veld, stelling na 26. … e6.

Menno stuitte op verwoede tegenstand. In het Engels is hier een term voor: flak. Dit woord is afgeleid van het beruchte Duitse luchtafweergeschut dat Yossarians leven zo moeilijk maakte. Hier heeft het witte geschut een gaatje geboord op f7. Na 27.Dc2 kon Menno hierdoor onverwacht een bom op de witte stelling gooien. Ziet u het? Menno zag het natuurlijk ook, maar hij speelde 27. …Lf8! en het gevaar was bezworen. Het werd remise.

 

 

Jan Postma kwam in de tijdnoodfase in grote problemen door een volle toren voor te komen.  Goede raad was duur! In de weinige seconden die hem nog restten, vond hij echter een geniale oplossing: een kop koffie gaan drinken in de kantine. Hierdoor had hij bij de tijdcontrole net één zet te weinig gedaan en ging het punt naar de tegenstander. Het begon er goed uit te zien voor ons! Op de drie resterende borden was alles nog mogelijk. Er is overigens geen diagram; partijen van Jan verdwijnen meteen van de radar nadat ze gespeeld zijn.

Bruggink – Kroon, stelling na 39.Lf2-e3

Roelofs rekenvermogen komt hem vaak goed van pas, zo ook hier. Met 39. …Lxg2!+ werd feilloos een remisestelling bereikt. Onder normale omstandigheden zou hij hier natuurlijk een stuk hebben geïncasseerd om de overwinning voor hemzelf en het team veilig te stellen.

 

 

 

Riemens – Struik, stelling na 39. …Th3xd3

Michael is de saaiste speler van ons team, dus er viel weer weinig te beleven. Vooral met wit is het elke keer hetzelfde liedje: lange rokade, hier en daar een stukoffer (allemaal sjabloonzetjes, dat offer op f5 kennen we onderhand wel Michael) en vervolgens gewonnen komen te staan. Kortom, degradatie was nog allerminst zeker.

Ook nu ging het weer precies zoals verwacht, inclusief de winstkansen. Maar die mochten vandaag natuurlijk niet worden benut, en die taak was Michael wel toevertrouwd.
Hier leidt 40.Pb1 tot remise, maar Michael speelde 40.Tb7!! Er volgde 40. …Txc3 41.Txb5 Tc5+ en onze degradatie was een feit!

Logtmeijer – Wierenga, stelling na 32. …Lc3-d4

Maurits heeft het niet benutten van kansen geperfectioneerd tijdens zijn verblijf in de tweede klasse. In Apeldoorn weten ze daar bijvoorbeeld alles van. Moeiteloos mist hij hier dan ook 33.c3 met gelijk spel, omdat 33. …Lxc3 faalt op 34.f5.

 

 

 

Het afsluitende etentje was de kers op de taart. In Roelofs woorden:
“Hoogst vermakelijk was het eten bij de pizzeria in Vries. Zoals Maurits zei, we hoeven in het vervolg alleen stukken mee te nemen want het ruitpatroon op het tafelzeil is al een geschikt bord. En zodra we een tweede van iets wilden bestellen bleek het dat we de laatste net hadden genuttigd. Voor mijn ogen zweeft het beeld van een Italiaan die door Vries dwaalt om zijn voorraad weer aan te vullen opdat hij vanavond weer pizza’s kan verkopen. Dapper weerstonden de dames de bestelling van Dries maar bij de ginger tea ging hij echt te ver. “

Het seizoen is nog niet afgelopen, maar nu al een groot succes. Op naar de tweede klasse!

Maurits