Boris is dood, leve de Spassky’s

Onze naamgever is niet meer. Vrijwel gelijk na het bekend worden ontstonden er ideeën om aandacht aan zijn heengaan te besteden; een I.M. op de website, spelen met rouwbanden in Sneek. Zelfs een rouwadvertentie in de Volkskrant is geopperd; ludiek, maar letterlijk een dure grap. Uiteindelijk werd het 1 minuut stilte voorafgaand aan de match tegen Sneek. Wie dit precies bedacht had en of, en zo ja hoe, dit met de teamleider van Sneek werd afgestemd weet ik nog steeds niet. Ik ving op dat zij het ook uit de krant vernomen zouden hebben.

Maar graag werkte Sneek mee. Het portret van Boris dat wij immer meetorsen werd pontificaal in het midden van de speelzaal geplaatst en een volle minuut (of er zeer dichtbij, in elk geval langer dan de 12 seconden die Sepp Blatter ooit inruimde voor Nelson Mandela: “And now back to football!”) was het stil en waren onze gedachten bij Boris voor zover dat een ieder lukte.

Wie op 1. e4 e5 tegen kreeg, kon bovendien Koningsgambiet overwegen. Dat zat er helaas nergens in: twee van onze witspelers vandaag spelen d4 en onze e4-spelers keken tegen Frans aan (een vleugje verleden: Yge Visser doceerde dat hier ooit virtuoos) dan wel Siciliaans aan.

Er is meer en meer discussie over in hoeverre we partijfragmenten wel of niet moeten publiceren. De partij op bord 1, Riemens – Keuning,  bestond bijvoorbeeld slechts uit de opening, waarna de vredespijp al meteen gerookt werd. Geen fragment derhalve.

Van bord 2 dit beslissende moment (Schram – Hoeksema):

Na 21 e4 e5! nam zwart het initiatief over. Even later incasseerde zwart een stuk.

Op bord 3 uw verslaggever, die zomaar een dameoffer zag, het goed uitrekende….maar niet uitvoerde.

Kuitert- Van Putten. Na 17…g6 Kijk je naar 18 xe5. Dat is de beste zet. Na 18…xf5 19 Lxf6 en spoedig Txf5 stort de zwarte stelling snel in. Alle zwarte stukken staan slecht, de koning het allermeest. Een kans op een suikerlepeltje van onsterfelijkheid slechts een uurtje na 1 minuut stilte voor een gestorvene voorbij laten gaan. Heb ik weer.

Mijn motivatie om ervan af te zien: Het is een teamwedstrijd en 18 Dh3 moet ook winnen. Dat was ook zo. Maar juist die zet maakt de winst weer veel lastiger zo kwam ik achter.

Na 19…Pa4 verzuimde ik  20 f5, speelde ongelukkig 20 Lxc4, en begon de partij na 20..Db6! ongeveer  opnieuw. Mijn misrekening hier was dat ik zwart geen 20…Tb6 gunde na 20 f5 (dekt en passant namelijk ook La6; de sterkste schaakzetten combineren aanval en verdediging). Niet zag ik dat 21 Tf2 dan de druk verder opvoert, en tevens de loper e2 dekt. De sterkste schaakzetten combineren aanval en verdediging!

Gelukkig vergreep zwart zich even later ook:

Na 26 bxc3 volgde Dxc3? (hoopt op 27 Lf6?? Dxa1!), waar 26..Dxd5 hoog nodig was.

Wit speelde 27 Taf1 b4? Dxd7 met spoedig winst.

Aan het vierde bord schoof Roelof zijn tegenstander langzaam weg in een toreneindspel. Het beslissende moment:

Holl-Kroon. 30. Td3? Da6! en zwart wint de belangrijke pion op b3.

Als ik dit schrijf zit Roelof met gezin in de auto naar Florence om heuglijke huwelijkjubileumse redenen. Hij hoopt er tevens lid te kunnen worden van Club di Scacchi di Firenze.

Op bord 5 versloeg Maurits een oude angstgegner, Jan Lootsma, die hem en ook nogal wat andere Spassken in het verleden vaak punten afsnoepte.

20…Pxh5 21 f5! en zwart ging kopje onder over de d-lijn.

Menno op 6 liep tegen een ruilgrage tegenstander aan, remise. (Kloosterman – van ’t Veld, ½-½, 33)

Lastminute invaller Robert kon een beproefd concept, koningsaanval vanuit een Trompowsky-opening,  loslaten op zijn tegenstander op bord 7:

Leenes – Both. 14 …e6? 15 e5! met stukwinst.

Het was ook volgens hemzelf alweer even geleden, maar Janski smaakte als laatste (zowel qua bord als in de tijd) het genoegen van een vol punt, toen zijn tegenstander een belangrijke pion in de bonus deed:

Gorter  – Jansen,  29 Pe3? Pd6 dubbele aanval. Het eindspel speelde Henk bekwaam uit.

1-7 dus, in de voetsporen van Arsenal – vier dagen na de oorwassing in Eindhoven. Een opmerkelijke ruime zege ook, als je bedenkt dat Sneek op vier borden gewoon een hogere rating had dan wij. Al zal onze Robert hier vanuit URS perspectief zeker een genuanceerdere visie op weten te debiteren. (En dat klopt, zijn snelle respons:  “In URS-land hebben alleen Michael en Maurits een lagere rating dan de Sneker aan de andere kant van het bord”).

Succes heeft vele vaders. Roelof schreef het toe aan Michaels goed getimede remiseaanbod, waarmee de sterke Sneker kopman geneutraliseerd werd. Michael zelf zag een grote rol voor zijn training op woensdagavond weggelegd: iedereen in de juiste Spassky-stand. Zelf denk ik dat de ene minuut stilte al een voorbode was van het aantal punten dat Boris aan de Friezen gunde. Hadden ze dit eerbetoon geweigerd, het had zomaar op 0-8 kunnen uitdraaien.

Ondertussen ontpopt onze nieuwe teamleider Janski zich als de Slot van de Spassky’s, en is Erik onze eigen Mohamed Salah met 7 uit 7. Het is niet te hopen dat de Liverpool Chesscclub zich aanstonds meldt. Al wil Roelof dan vast ook daar wel even lid worden.